Asset Publisher Asset Publisher

Gospodarka leśna w Nadleśnictwie Warcino

 

Urządzanie lasu

Nadleśnictwo Warcino prowadzi gospodarkę leśną w oparciu o Plan Urządzenia Lasu Nadleśnictwa Warcino na okres od 01.01.2016 r. do 31.12.2025 r. zatwierdzony Decyzją Ministra Środowiska z dnia 06.05.2016 r. Nr. DLP-I.611.37.2016.LP

Ogólne cele i zasady prowadzenia trwale zrównoważonej gospodarki leśnej określa Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach która, pod pojęciem trwale zrównoważonej gospodarki leśnej rozumie „działalność zmierzającą do ukształtowania struktury lasu  i ich wykorzystania w sposób i tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów".

Ochrona Lasu

Drzewostany Nadleśnictwa nie stanowią ubogich monokultur, toteż w wyniku tego ich odporność biologiczna na działanie szkodliwych owadów jest dość duża.
W trakcie wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych w drzewostanach na gruntach porolnych stosuje się biologiczne zwalczanie chorób systemów korzeniowych za pomocą preparatu IBL biopreparatu Pg - Poszwald.
Ważnym problemem związanym z ochroną lasu są szkody wyrządzane przez zwierzynę płową w postaci zgryzania upraw i spałowania młodników. Nadleśnictwo stosuje chemiczne i mechaniczne sposoby zabezpieczenia upraw przed zwierzyną, a w przypadku dużego zagrożenia oraz w stosunku do gatunków cennych, także w postaci grodzenia upraw.

 

Ochrona przeciwpożarowa.

System ochrony p.poż wyposażony jest w betonową wieże obserwacyjną wraz z galerią obserwacyjną, samochód patrolowo-gaśniczy i punkt alarmowo-dyspozycyjny. Nadleśnictwo zaliczone jest do II kategorii zagrożenia pożarowego. Najczęstszymi przyczynami pożarów są: nieostrożność osób dorosłych, wypalanie łąk i pól i podpalenia.

Gospodarka łowiecka.

Nadleśnictwo Warcino prowadzi gospodarkę łowiecką w Ośrodku Hodowli Zwierzyny(pow.9,0tys.ha) w obwodzie nr 108 oraz nadzoruje gospodarkę w obwodach Koła Łowieckiego "DIANA" oraz w obwodzie Koła Łowieckiego "Hubert". Ośrodek dysponuje komfortowym Leśnym Pensjonatem Kawka z 12 miejscami noclegowymi w dwuosobowych pokojach,
( wyżywienie na miejscu, do dyspozycji kuchnia) znajdującą się w miejscowości Kawka koło Biesowic nad rzeką Wieprzą (Gmina Kępice). Odległość od PKP - 0,5 km,
PKS- 1 km (Leśniczówka łowiecka Kawka)

Adres :77-230 Kępice Osada Kawka tel. 0 59 857 6786
Rezerwacja pisemna za potwierdzeniem rezerwacji.

HODOWLA LASU

Średni roczny plan Nadleśnictwa w zakresie hodowli lasu, określony przez aktualny plan urządzenia lasu, przedstawia się następująco:

  • odnowienia i zalesienia          166 ha,
  • czyszczenia wczesne             48 ha,
  • czyszczenia późne                  261 ha,
  • pielęgnowanie upraw               49 ha.

Udział siedlisk przedstawia się następują:

  • siedliska borowe                     61,34 %
  • lasowe                                     38,66 %

Drzewostany na gruntach porolnych zajmują powierzchnię -  5103,41 ha.

 
Udział powierzchniowy poszczególnych gatunków drzew w drzewostanach jest następujący:

  • Sosna              - 72,49 %,
  • Świerk            - 4,76 %,
  • Modrzew        - 1,52 %,
  • Buk                 - 9,57 %,
  • Dąb                 - 3,94 %,
  • Brzoza            - 5,25 %,
  • Olsza               - 2,14 %,
  • Inne                - 0,33 %.

 

NASIENNICTWO I SELEKCJA 

W nadleśnictwie Warcino występują drzewa mateczne w liczbie:

  • Daglezja zielona (pseudotsuga menziesii)      - 7 szt.
  • Jodła pospolita (abies alba)                           - 4 szt.
  • Brzoza brodawkowata (betula verrucosa)    - 1 szt.
  • Olsza czarna (alnus glutinosa)                       - 5 szt.
  • Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea)        - 1 szt.

 

Decyzją Ministra Środowiska zostały wprowadzone do Krajowego Rejestru Leśnego Materiału Podstawowego.

Drzewa mateczne     - jodła pospolita (abies alba)

Leśnictwo Szkolne     oddz.   129 h   - 4szt.

Drzewa mateczne ­    - brzoza brodawkowata (betula verrucosa)

Leśnictwo Szkolne     oddz. 127 l    - 1szt.

Drzewa mateczne     - olsza czarna (alnus glutinosa)

Leśnictwo Kępice      oddz. 8 i        - 5 szt.

Drzewa mateczne     - daglezja zielona (pseudotsuga menziesii)

Leśnictwo Osieki       - oddz. 194 l    - 1 szt.

Leśnictwo Szkolne     - oddz. 99 b    - 3 szt.

Leśnictwo Bronowo   - oddz.            164 a   - 3 szt.

Drzewa mateczne     - Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea)

Leśnictwo Szkolne     - oddz.            141 h   - 1 szt.

PLANTACJE NASIENNE

Uprawy ze szczepów pochodzących z drzew matecznych, założone w odpowiednim zmieszaniu i w bardzo luźnej więźbie, izolowane przed zapyleniem z zewnątrz, zapewniające maksymalne możliwości krzyżowania się drzew w celu uzyskania obfitego obradzania nasion o ulepszonych cechach dziedzicznych. Rejestr plantacji nasiennych prowadzą - Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych i Instytut Badawczy Leśnictwa

W Nadleśnictwie Warcino występują trzy plantacje nasienne :

Plantacja Modrzewia Europejskiego (Larix decidua)

  • Leśnictwo Ciecholub    - oddz. 115 c             pow. 8,28 ha
  • Leśnictwo Szkolne     - oddz. 115 Ai            pow. 6,00 ha

 

Plantacja Daglezji zielonej (Pseutotsuga menziesii)

  • Leśnictwo Kępice      - oddz. 7 b                  pow. 6,20 ha

 

 

GOSPODARCZE DRZEWOSTANY NASIENNE (GDN)

Wybrane drzewostany właściwego pochodzenia i dobrej jakości, odpowiednio zagospodarowane, dostarczające nasiona na potrzeby danej jednostki gospodarczej do czasu ścinki, która powinna być związana z rokiem nasiennym, aby w pełni wykorzystać urodzaj nasion. Wyboru GDN dokonuje komisja powołana przez dyrektora RDLP. Ewidencję GDN prowadzą nadleśnictwa i RDLP według jednolitego wzoru. W miarę usuwania GDN wybiera się nowe o podobnych cechach i funkcjach. Według nomenklatury stosowanej w ustawie o leśnym materiale rozmnożeniowym GDN stanowi źródło nasion zaliczane do kategorii „ze zidentyfikowanego źródła".

 

W Nadleśnictwie uznanych za Gospodarcze Drzewostany Nasienne są drzewostany:

So - 172,28 ha

Bk - 93,17 ha

Ol.cz - 12,78 ha

Dbb - 14,25 ha

Jd - 9,21 ha

Św - 2,28 ha

Brz - 2,11 ha

 

OCHRONA PRZYRODY

Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.
Na terenie Nadleśnictwa Warcino występuje jeden rezerwat przyrody - ,,Torfowisko Potoczek". Rezerwat położony jest w powiecie słupskim, w gminie Kępice, w obrębie leśnym Obłęże, w leśnictwie Potoczek, w oddziele 390 b-i, ~g, ~h, ~i, o powierzchni 15,24 ha. Podstawą prawną utworzenia rezerwatu było Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 marca 1982 r. (M.P. Nr 10 z dnia 06.04.1982 r., poz. 74).
Udział w powierzchni ogólnej rezerwatu poszczególnych kategorii użytkowania przedstawia się następująco:

  • grunty leśne zalesione i niezalesione – 9,10 ha
  • grunty związane z gospodarką leśną – 0,32 ha
  • grunty nieleśne – 5,82 ha
  • otulina rezerwatu - 109,66 ha (Zarządzenie RDOŚ w Gdańsku z dnia 4 listopada 2016 r.)

Celem ochrony jest zachowanie charakterystycznych zbiorowisk torfowiskowych oraz drzewostanu na siedlisku boru wilgotnego.

Do najważniejszych walorów florystycznych rezerwatu należy obecność stanowisk: nasięźrzała pospolitego (Ophioglossum vulgatum), rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia), rdestnicy alpejskiej (Potamogeton alpinus), listery sercowatej (Listera cordata) czy bagnicy torfowej Scheuchzeria palustris).


Ponadto na terenie Nadleśnictwa występują liczne pomniki przyrody: Pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, żródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie.

Na gruntach Nadleśnictwa Warcino występuje 40 prawnie uznanych pomników przyrody: 19 pojedynczych egzemplarzy okazałych gatunków drzew, 7 grup drzew oraz 14 głazów narzutowych. Wśród drzew są: dęby szypułkowe (33 szt.), buki zwyczajne (3 szt.) oraz po 1 szt. sosny zwyczajnej i jesionu wyniosłego.

 

Pomniki przyrody uznane zostały na mocy:

  • Ogłoszenia Wojewody Słupskiego z dnia 31.05.1984 r.
  • Rozporządzenia Nr 51/95 Wojewody Słupskiego z dnia 28.08.1995 r.
  • Ogłoszenia Wojewody Słupskiego z dnia 04.12.1978 r.
  • Rozporządzenia Nr 2/90 Wojewody Słupskiego z dnia 31.07.1990 r.

Lasy Nadleśnictwa Warcino

Zwarte kompleksy leśne nadleśnictwa, w których przeważającym gatunkiem jest sosna pospolita (73%), stanowią idealne miejsce dla zbieraczy płodów runa leśnego (grzyby, jagody itp.). To dla ich organizujemy co roku Mistrzostwa z Zbieraniu Grzybów (wrzesień). Liczne jeziora śródleśne i rzeka Wieprza, przyciągają wędkarzy, kajakarzy i plażowiczów. Nad jeziorami znajdują się pola biwakowe i strzeżone plaże. Na turystów czekają leśne ścieżki edukacyjne (Warcino wokół zespołu pałacowo-parkowego, Korzybie wokół jeziora), szlak kajakowy rzeką Wieprzą, ścieżki pieszo-rowerowe.
Na terenie Nadleśnictwa można zobaczyć wiele pamiątek historycznych: dworki, pałace (Warcino, Biesowice, Płocko -pensjonat, Przytocko), kościoły (Osowo, Warcino, Biesowice, Płocko), pomniki (Panteon w Biesowicach), cmentarze, elektrownie wodne (Biesowice – zwiedzanie, Kępka, Ciecholub).
Położony w urokliwej dolinie rzeki Wieprza Leśny Pensjonat Kawka, otoczony jest lasami i nadrzecznymi łąkami. Stanowi ostoję spokoju, zapewniając wypoczynek na łonie natury. Leśny Pensjonat dysponuje dwuosobowymi pokojami z łazienką i salonem myśliwskim. Na życzenie turystów oferuje własną, oryginalną kuchnię.
Szczególnym miejscem na mapie nadleśnictwa jest miejscowość Warcino. To tutaj znajduje się szkoła leśna, która funkcjonuje w pałacu – dawnej rezydencji kanclerza Niemiec Otto von Bismarcka. W pałacu zachowały się oryginalne wnętrza. W Ośrodku Edukacji Leśnej LKP są tematyczne sale edukacyjne, po których oprowadza leśnik. Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych jest miejscem, w którym możemy spotkać wiele gatunków ptaków szponiastych. Tutaj są one leczone i przystosowywane do samodzielnego życia na wolności. Innymi obiektami są: "Źródła Joanna", "Psi cmentarz", "Wiata pod Puchaczem".


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

2. Zabezpieczanie drzew przed spałowaniem

2. Zabezpieczanie drzew przed spałowaniem

1.1   Zabezpieczanie sosny poprzez nacinanie kory.

                Sposób ten znany i stosowany jest od bardzo dawna jednakże, aby w pełni wykorzystać wypracowane przez naturę mechanizmy obronne drzewa do ich ochrony przed spałowaniem, należy zrozumieć ich funkcjonowanie. Poprawnie wykonany zabieg prowadzi do powstania następujących- zniechęcających do spałowania- reakcji obronnych nacinanych drzew:

a) znaczne zwiększenie przyrostu osiowego zabezpieczanego między okółka.

Nacinana strefa wykazuje- na skutek odpowiedniej reakcji komórek przyrannych- intensywniejszy wzrost na grubość. Tego typu zabiegi z powodzeniem są stosowane w ogrodnictwie do wzmacniania pędów.

b) powstanie grubszej i chropowatej korowiny na pasach miedzy nacięciami.

Gruba i chropowata kora zniechęca do spałowania, ponieważ po jej dotknięciu wibrysy jeleniowatych dostarczają zwierzęciu informacji, że ma kontakt z grubą, niejadalną korą. 

c) powstanie wycieków żywicy z gojącej się rany.

Zapach i smak żywicy zniechęca zwierzynę do spałowania.

d) powstanie niesmacznej dla jeleniowatych tkanki kalusowej zalewającej nacięcia.

Zabezpieczone drzewa poprzez rybakowanie, po zignorowaniu powyższych zniechęcających czynników, są przez zwierzynę częściowo ,,skubane". Na drzewach są widoczne próby spałowania, ale niesmaczna kora nie jest pobierana przez zwierzynę.

Wyżej opisane efekty nacinania kory muszą być osiągnięte już w roku zastosowania tego typu ochrony. Dlatego należy spełnić szereg warunków, aby takie zabezpieczenie było skuteczne. Wykonanie zabiegu powinno być przeprowadzone wczesną wiosna (kwiecień, maj) w praktyce, to czas po wykonaniu odnowień. Pracownicy wykonujący nacinanie muszą być dokładnie poinstruowani, które drzewka należy zabezpieczać i jak należy to robić. Narzędzia używane do zabiegu muszą mieć ostrza ustawione prostopadle do osi pnia, w odległości około 0,5 - 0,7cm (tak gęsto należy wykonać nacięcia). Rana ma być cięta a nie szarpana i dlatego rysaki muszą być dobrze wykonane. Nacięcia należy wykonać na całym obwodzie zabezpieczanego międzyokółka. Zabezpieczane powinno być najlepsze drzewka z warstwy górnej młodnika (średnio co trzecie), ale ich ilość może być inna, w zależności od presji zwierzyny.

Fot. 5 Rysak do nacinania kory z ostrzami ustawionymi równolegle do kierunku nacinania drzewa.

Fot. 6 Widok zabezpieczonego międzyokółka- cztery miesiące po rysakowaniu.

 

2.2 Zabezpieczanie sosny przed zgryzaniem i spałowaniem przy pomocy siateczek MINI-1

Metodę tą opracowałem przed kilkoma laty, w celu zapewnienia płynnego i skutecznego przejścia- od zabezpieczania przed zgryzaniem danej uprawy- do zabezpieczania jej przed spałowaniem. Gdy uprawa ,,wychodzi spod pyska", należy podjąć działania w celu zabezpieczenia jej przed spałowaniem. Jest to najczęściej 3-4 rok życia sosny. Otóż jesienią czwartego roku, gdy jeszcze drzewka mogą zostać zgryzione, zabezpieczamy sadzonki długimi siateczkami MINI1. Robimy to w ten sposób, aby cały bieżący przyrost był w siateczce- łącznie z pączkiem szczytowym. Nad pączkiem siateczkę ucinamy, pozostawiając około 5cm nadmiaru. Wiosną następnego roku, przed rozpoczęciem przyrostu, powijamy nadmiar siateczki pod pączek (jak rękaw w koszuli). Siateczkę pozostawiamy na drzewku, dla osłony przed spałowaniem, na następne lata. Przyrost z piątego roku zabezpieczamy przed spałowanie długą siateczką wiosną następnego roku, w okresie przed rozwojem pączków. Wykonujemy to w taki sposób, aby pod pączkiem szczytowym była zwinięta siateczka w formie ściągacza, utrzymującego ją na pniu. W taki sam sposób zabezpieczamy przyrost z szóstego roku. Siateczki są utrzymywane na drzewkach tak długo, aż drzewka przestaną być atrakcyjne do spałowania. Siateczka po spełnieniu swojej ochronnej roli jest zrywana z pnia i utylizowana.

Fot.7  Zabezpieczanie siateczkami przy pomocy rury PCV.

2.3   Zabezpieczanie repelentem przed spałowaniem

Zabezpieczenie polega na posmarowaniu całego zagrożonego międzyokółka repelentem. Niedokładne wykonanie tego zabiegu skutkuje zniszczeniem kory na nieposmarowanych częściach pnia. Repelent należy nanosić na suche drzewka, w trakcie bezdeszczowych dni. Przed smarowaniem należy środek starannie wymieszać i stosować zgodnie z załączoną do niego instrukcją. Zabezpieczenie repelentem wykonujemy tylko na jedną zimę. Często po ,,mokrej" zimie, wczesną wiosną, skuteczność tego zabezpieczenia znacznie spada.

 

2.4   Zabezpieczanie świerka przed spałowaniem poprzez nacinanie żłobikowe kory

Drzewa przez miliony lat ewolucji wykształciły mechanizmy zapobiegające ich zniszczeniu przez roślinożerne zwierzęta. Podpatrując naturę człowiek stara się wpleść jej wielowiekowe doświadczenia do współczesnej gospodarki leśnej. Jednym z takich środków ,,ochrony osobistej dla drzew iglastych ‘', jest wydzielanie przez nie lepkiej niesmacznej substancji w celu zniechęcenia np. jeleniowatych do spałowaniem.

Można bardzo skutecznie zabezpieczyć świerka przed spałowaniem poprzez wykonanie szeregu nacięć w celu uzyskania kontrolowanego wypływu żywicy. Nacięcia te wykonujemy specjalnym dłutkiem umieszczonym na długim stylisku. Długi trzonek zapewnia wygodną pracę tym narzędziem pomiędzy okółkami świerkowych gałęzi. Dłutkiem tym wykonujemy krótkie 2-3cm nacięcia, usytuowane lekko skośnie, w miejscach narażonych na spałowanie. Bardzo ważne jest odpowiednie wyregulowanie głębokości wykonywania nacięć. Z nacięć wykonanych zbyt płytko nie będzie wyciekać żywica i zabezpieczenie to będzie mało skuteczne. Zbyt głęboko wykonane nacięcie może spowodować przerwanie łyka i powstanie trudno gojącej się rany. Poprawnie wykonane nacięcia powinny tylko uruchomić wycieki żywicy z przewodów żywicznych znajdujących się w młodej korze ,nie uszkadzając łyka. Zabieg ten należy wykonywać latem tak, aby do zimy z nacięć popłynęła żywica, która jesienią zastyga i krystalizuje się. Przed zimą drzewa zabezpieczane w ten sposób stają się nieatrakcyjne do spałowania. Drzewa takie wyglądają jakby były już spałowane. Zabezpieczenie tego typu jest jednorazowe i powinno wystarczyć do czasu ustąpienia narażenia na spałowanie.

Fot 8 Nacięta kora  świerka   strugiem.

2.5   Zabezpieczanie drzewek przed spałowaniem i czemchaniem poprzez obstawianie wierzchołkami, pochodzącymi ze ściętych w zabiegu drzew.

Po zabiegu np. CP w młodnikach świerkowych jest mnóstwo niezagospodarowanych wierzchołków ściętych drzew. W bardzo prosty sposób można pożytecznie wykorzystać je do zabezpieczenia przed spałowaniem czy czemchaniem pozostałych, wartościowych drzew w młodniku. Wybrane najmocniejsze drzewka obstawiamy trzema, około dwumetrowymi wierzchołkami, pozyskanymi ze ściętych drzew, pędem szczytowym do góry. Z jednego z nich wybieramy dwie naprzeciwległe długie gałęzie, którymi opasujemy drzewko i pozostałe dwa wierzchołki. Następnie związujemy je drucikiem, aby przytrzymywały całą konstrukcję przy pniu chronionego drzewa. Tak wykonane zabezpieczenie daje prawie stuprocentową  gwarancję, że zabezpieczone drzewka nie będą przez kilka najbliższych lat spałowane.

Fot. 9 Obłożony świerk pozostałościami po CP.

 

Porównanie kosztów ochrony niektórymi metodami   

Rodzaj zabezpieczenia

Całkowity koszt ochrony 1000 szt. sadzonek w roku

Zabezpieczenie repelentem przed zgryzaniem

50zł

Zabezpieczanie siateczka Mini-1 typ 101

przed zgryzaniem

138zł

Zabezpieczanie wełną owczą przed zgryzaniem

162zł

Zabezpieczanie osłonkami perforowanymi przed spałowaniem

570zł

Zabezpieczanie poprzez rysakowanie przed spałowaniem

100zł

Zabezpieczenie repelentem przed spałowaniem

380zł

 

2.6 Zabezpieczanie drzew przed spałowaniem przy pomocy osłonek typu "tuby"

Osłonki – tuby stosowane są do zabezpieczania całych drzewek, przede wszystkim liściastych. Najczęściej stosowane w hodowli dębów przy metodzie ścinania na „bezpieńkę". Metoda ta polega na ścięciu ok 3-5 cm nad ziemią uszkodzonego przez zwierzynę lub przymrozek dęba i umieszczeniu go w plastikowej tubie o wys. ok 1-1,2 m ustabilizowanej palikiem drewnianym. Specyficzne warunki termiczne jakie zachodzą w tubie powodują, że drzewko ze zdwojoną siłą wzrasta na wysokość wytwarzając pojedynczy, gonny pień. Brak pędów bocznych spowodowany jest brakiem miejsca w tubie na ich rozwój.

Wraz ze wzrostem drzewka tubę podnosi się na wysokość zabezpieczając pąki szczytowe przed zgryzieniem.

Wadą tej metody jest osłonięcie drzewka od ruchów powietrza, które w naturalnych warunkach zmuszają roślinę do pogrubienia pnia u nasady i wzmacnianie systemu korzeniowego. Drzewka osłonięte tubą, niepodlegające działaniom wiatru, kierują zasoby pokarmowe nie na wzmocnienie systemu korzeniowego, a na przyrost na wysokość.

Ochronę tubami stosuje się również:

- w razie wprowadzania do upraw domieszek drzew gatunków silnie zagrożonych przez zwierzynę,

- w poprawkach i uzupełnieniach w odnowieniu naturalnym, w celu wzmożeniu wzrostu na wysokość,

- w odnowieniach miejsc silnie zachwaszczonych i zagrożonych szkodami w skutek przymrozków,

- podczas odnawiania lub zalesiania małych powierzchni,

- w nasadzeniach zadrzewieniowych.

2.7 Zabezpieczanie drzew przed spałowaniem przy pomocy Osłonek siatkowych

Osłonki siatkowe – najczęściej rozpinane na palikach, służą do zabezpieczania drzewek wszystkich gatunków. Stosuje się zarówno siatkę plastikową lub gęsta siatkę metalową.

Zaletą tej metody jest ażurowość elementu ochronnego, umożliwiającego rozwój pędów bocznych oraz adaptacje do lokalnych warunków termicznych i wilgotnościowych.

2.8 Zabezpieczanie drzew przed spałowaniem przy pomocy "trzech palików"

 

Jest to najczęstsza metoda ochrony modrzewia stosowana w pomorskich lasach. Przygotowane wcześniej paliki świerkowo lub sosnowe, często z pozostawionymi króćcami po przyciętych gałęziach. Zaostrzone w cieńszym końcu umieszcza się w rozstawie trójkąta wokół drzewka i wbija na głębokość ok 10-15 cm. Takie zabezpieczenie modrzewi zabezpiecza drzewka przed spałowaniem i czemchaniem, nie zabezpiecza jednak przed zgryzaniem pędu głównego.