Asset Publisher Asset Publisher

Ochrona Lasu

Ochrona Lasu

Drzewostany Nadleśnictwa nie stanowią ubogich monokultur, toteż w wyniku tego ich odporność biologiczna na działanie szkodliwych owadów jest dość duża.
W trakcie wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych w drzewostanach na gruntach porolnych stosuje się biologiczne zwalczanie chorób systemów korzeniowych za pomocą preparatu IBL biopreparatu Pg - Poszwald.
Ważnym problemem związanym z ochroną lasu są szkody wyrządzane przez zwierzynę płową w postaci zgryzania upraw i spałowania młodników. Nadleśnictwo stosuje chemiczne i mechaniczne sposoby zabezpieczenia upraw przed zwierzyną, a w przypadku dużego zagrożenia oraz w stosunku do gatunków cennych, także w postaci grodzenia upraw.

 

Mechaniczne metody zabezpieczania upraw i młodników!

Wprowadzane od wielu lat całościowe grodzenia upraw spowodowały szereg niekorzystnych zmian w funkcjonowaniu ekosystemów leśnych. Aby zminimalizować ilość płotów a jednocześnie zachować w dobrej kondycji nowe uprawy, musieliśmy w szerszym zakresie zastosować ochronę indywidualną młodych drzewek.

 Wprowadzane są nowatorskie metody ochrony przed zwierzyną:

•siateczki przed zgryzaniem i przed spałowaniem, zabezpieczanie taśmą papierową, owczą wełną,
•metody mechaniczno-biologiczne,
•podwiązywanie gałęzi,

W nadleśnictwie Warcino stosujemy metodę rysakowania. Zasadnicza różnica polega jednak na wykonywaniu wzdłużnych nacięć na pobocznicy młodych drzewek, zamiast głębokich rys, które mogą powodować zmniejszenie przyrostu i wnikanie zarodników grzybów w głąb drewna. Ważna jest także pora wykonania zabiegu oraz odległość między wykonanymi nacięciami.

Metoda ta już w roku jej wykonania powoduje zwiększenie przyrostu osiowego danego międzyokółka oraz, w skutek odpowiedniej reakcji komórek przyrannych, zmniejsza atrakcyjność na spałowanie zabezpieczonego miejsca.

 

Nowe kompleksowe podejście do problemu zabezpieczania upraw przed zgryzaniem i spałowaniem zapewnia metoda opracowana w Nadleśnictwie Warcino na bazie siateczek MINI 1. Główną zaletą tej metody jest jej prostota i szybkość wykonania. W początkowym okresie istnienia uprawy zabezpieczamy trzon drzewostanu przed zgryzaniem, a następnie te same siateczki, stanowią zabezpieczenie przed spałowaniem.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

3. Zabezpieczenie całych powierzchni

3. Zabezpieczenie całych powierzchni

3.1   Grodzenie siatką

                Grodzenie metalową siatką leśną jest skuteczne, jeśli powierzchnia ochraniana nie jest zbyt duża i usytuowana tak, aby zwierzyna mogła bezproblemowo omijać grodzenie. Intensywność ,,parcia" na ogrodzenie jest tym większa, im większa jest ogrodzona powierzchnia. Lokalizacja długich płotów na naturalnych ,,ciągach" poruszania się zwierzyny, spowoduje zniszczenie siatki i uszkodzenie chronionej uprawy. Podobnie mało skuteczne jest dogradzanie nowych płotów do już istniejących. Dla prawidłowego rozwoju upraw decydujące są pierwsze lata ich istnienia. Jeśli w początkowym okresie nie pozwolimy na wydeptanie czy zgryzanie uprawy, to później stosując indywidualne środki ochronne możemy skutecznie zabezpieczać je przed nadmiernymi uszkodzeniami.

 

Razem na jednej uprawie mogą być (a nawet powinny), różne rodzaje zabezpieczeń. I tak gatunki szczególnie w danych warunkach narażone na zniszczenie np.(Db czy Jd), powinny być grodzone.  Inne wystarczy chronić indywidualnie wełną czy siateczkami. 

Po posadzeniu każda uprawa powinna posiadać jakiś plan ochrony przed zwierzyną, w zależności od stopnia jej zagrożenia. Niektóre uprawy nie wymagają w ogóle zabezpieczania, ponieważ nie są narażone na penetrację przez zwierzynę inne wręcz przeciwnie. Tylko bardzo dobrze wykonany płot (z pozostawionymi przejściami dla zwierzyny) może uchronić je przed zniszczeniem.