Wydawca treści
Gospodarka leśna w Nadleśnictwie Warcino
mapa zasięgu N-ctwa Warcino
samochód patrolowo- gaśniczy
dostrzegalnia betonowa o wys.43,5 m w l-ctwie Przyjezierze
Kwatera myśliwska Kawka
Dąb pomnikowy w l-ctwie Pustowo
Buk pomnikowy w l-ctwie Pustowo
Urządzanie lasu
Nadleśnictwo Warcino prowadzi gospodarkę leśną w oparciu o Plan Urządzenia Lasu Nadleśnictwa Warcino na okres od 01.01.2016 r. do 31.12.2025 r. zatwierdzony Decyzją Ministra Środowiska z dnia 06.05.2016 r. Nr. DLP-I.611.37.2016.LP
Ogólne cele i zasady prowadzenia trwale zrównoważonej gospodarki leśnej określa Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach która, pod pojęciem trwale zrównoważonej gospodarki leśnej rozumie „działalność zmierzającą do ukształtowania struktury lasu i ich wykorzystania w sposób i tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów".
Ochrona Lasu
Drzewostany Nadleśnictwa nie stanowią ubogich monokultur, toteż w wyniku tego ich odporność biologiczna na działanie szkodliwych owadów jest dość duża.
W trakcie wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych w drzewostanach na gruntach porolnych stosuje się biologiczne zwalczanie chorób systemów korzeniowych za pomocą preparatu IBL biopreparatu Pg - Poszwald.
Ważnym problemem związanym z ochroną lasu są szkody wyrządzane przez zwierzynę płową w postaci zgryzania upraw i spałowania młodników. Nadleśnictwo stosuje chemiczne i mechaniczne sposoby zabezpieczenia upraw przed zwierzyną, a w przypadku dużego zagrożenia oraz w stosunku do gatunków cennych, także w postaci grodzenia upraw.
Ochrona przeciwpożarowa.
System ochrony p.poż wyposażony jest w betonową wieże obserwacyjną wraz z galerią obserwacyjną, samochód patrolowo-gaśniczy i punkt alarmowo-dyspozycyjny. Nadleśnictwo zaliczone jest do II kategorii zagrożenia pożarowego. Najczęstszymi przyczynami pożarów są: nieostrożność osób dorosłych, wypalanie łąk i pól i podpalenia.
Gospodarka łowiecka.
Nadleśnictwo Warcino prowadzi gospodarkę łowiecką w Ośrodku Hodowli Zwierzyny(pow.9,0tys.ha) w obwodzie nr 108 oraz nadzoruje gospodarkę w obwodach Koła Łowieckiego "DIANA" oraz w obwodzie Koła Łowieckiego "Hubert". Ośrodek dysponuje komfortowym Leśnym Pensjonatem Kawka z 12 miejscami noclegowymi w dwuosobowych pokojach,
( wyżywienie na miejscu, do dyspozycji kuchnia) znajdującą się w miejscowości Kawka koło Biesowic nad rzeką Wieprzą (Gmina Kępice). Odległość od PKP - 0,5 km,
PKS- 1 km (Leśniczówka łowiecka Kawka)
Adres :77-230 Kępice Osada Kawka tel. 0 59 857 6786
Rezerwacja pisemna za potwierdzeniem rezerwacji.
HODOWLA LASU
Średni roczny plan Nadleśnictwa w zakresie hodowli lasu, określony przez aktualny plan urządzenia lasu, przedstawia się następująco:
- odnowienia i zalesienia 166 ha,
- czyszczenia wczesne 48 ha,
- czyszczenia późne 261 ha,
- pielęgnowanie upraw 49 ha.
Udział siedlisk przedstawia się następują:
- siedliska borowe 61,34 %
- lasowe 38,66 %
Drzewostany na gruntach porolnych zajmują powierzchnię - 5103,41 ha.
Udział powierzchniowy poszczególnych gatunków drzew w drzewostanach jest następujący:
- Sosna - 72,49 %,
- Świerk - 4,76 %,
- Modrzew - 1,52 %,
- Buk - 9,57 %,
- Dąb - 3,94 %,
- Brzoza - 5,25 %,
- Olsza - 2,14 %,
- Inne - 0,33 %.
NASIENNICTWO I SELEKCJA
W nadleśnictwie Warcino występują drzewa mateczne w liczbie:
- Daglezja zielona (pseudotsuga menziesii) - 7 szt.
- Jodła pospolita (abies alba) - 4 szt.
- Brzoza brodawkowata (betula verrucosa) - 1 szt.
- Olsza czarna (alnus glutinosa) - 5 szt.
- Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea) - 1 szt.
Decyzją Ministra Środowiska zostały wprowadzone do Krajowego Rejestru Leśnego Materiału Podstawowego.
Drzewa mateczne - jodła pospolita (abies alba)
Leśnictwo Szkolne oddz. 129 h - 4szt.
Drzewa mateczne - brzoza brodawkowata (betula verrucosa)
Leśnictwo Szkolne oddz. 127 l - 1szt.
Drzewa mateczne - olsza czarna (alnus glutinosa)
Leśnictwo Kępice oddz. 8 i - 5 szt.
Drzewa mateczne - daglezja zielona (pseudotsuga menziesii)
Leśnictwo Osieki - oddz. 194 l - 1 szt.
Leśnictwo Szkolne - oddz. 99 b - 3 szt.
Leśnictwo Bronowo - oddz. 164 a - 3 szt.
Drzewa mateczne - Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea)
Leśnictwo Szkolne - oddz. 141 h - 1 szt.
PLANTACJE NASIENNE
Uprawy ze szczepów pochodzących z drzew matecznych, założone w odpowiednim zmieszaniu i w bardzo luźnej więźbie, izolowane przed zapyleniem z zewnątrz, zapewniające maksymalne możliwości krzyżowania się drzew w celu uzyskania obfitego obradzania nasion o ulepszonych cechach dziedzicznych. Rejestr plantacji nasiennych prowadzą - Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych i Instytut Badawczy Leśnictwa
W Nadleśnictwie Warcino występują trzy plantacje nasienne :
Plantacja Modrzewia Europejskiego (Larix decidua)
- Leśnictwo Ciecholub - oddz. 115 c pow. 8,28 ha
- Leśnictwo Szkolne - oddz. 115 Ai pow. 6,00 ha
Plantacja Daglezji zielonej (Pseutotsuga menziesii)
- Leśnictwo Kępice - oddz. 7 b pow. 6,20 ha
GOSPODARCZE DRZEWOSTANY NASIENNE (GDN)
Wybrane drzewostany właściwego pochodzenia i dobrej jakości, odpowiednio zagospodarowane, dostarczające nasiona na potrzeby danej jednostki gospodarczej do czasu ścinki, która powinna być związana z rokiem nasiennym, aby w pełni wykorzystać urodzaj nasion. Wyboru GDN dokonuje komisja powołana przez dyrektora RDLP. Ewidencję GDN prowadzą nadleśnictwa i RDLP według jednolitego wzoru. W miarę usuwania GDN wybiera się nowe o podobnych cechach i funkcjach. Według nomenklatury stosowanej w ustawie o leśnym materiale rozmnożeniowym GDN stanowi źródło nasion zaliczane do kategorii „ze zidentyfikowanego źródła".
W Nadleśnictwie uznanych za Gospodarcze Drzewostany Nasienne są drzewostany:
So - 172,28 ha
Bk - 93,17 ha
Ol.cz - 12,78 ha
Dbb - 14,25 ha
Jd - 9,21 ha
Św - 2,28 ha
Brz - 2,11 ha
OCHRONA PRZYRODY
Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.
Na terenie Nadleśnictwa Warcino występuje jeden rezerwat przyrody - ,,Torfowisko Potoczek". Rezerwat położony jest w powiecie słupskim, w gminie Kępice, w obrębie leśnym Obłęże, w leśnictwie Potoczek, w oddziele 390 b-i, ~g, ~h, ~i, o powierzchni 15,24 ha. Podstawą prawną utworzenia rezerwatu było Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 marca 1982 r. (M.P. Nr 10 z dnia 06.04.1982 r., poz. 74).
Udział w powierzchni ogólnej rezerwatu poszczególnych kategorii użytkowania przedstawia się następująco:
- grunty leśne zalesione i niezalesione – 9,10 ha
- grunty związane z gospodarką leśną – 0,32 ha
- grunty nieleśne – 5,82 ha
- otulina rezerwatu - 109,66 ha (Zarządzenie RDOŚ w Gdańsku z dnia 4 listopada 2016 r.)
Celem ochrony jest zachowanie charakterystycznych zbiorowisk torfowiskowych oraz drzewostanu na siedlisku boru wilgotnego.
Do najważniejszych walorów florystycznych rezerwatu należy obecność stanowisk: nasięźrzała pospolitego (Ophioglossum vulgatum), rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia), rdestnicy alpejskiej (Potamogeton alpinus), listery sercowatej (Listera cordata) czy bagnicy torfowej Scheuchzeria palustris).
Ponadto na terenie Nadleśnictwa występują liczne pomniki przyrody: Pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, żródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie.
Na gruntach Nadleśnictwa Warcino występuje 40 prawnie uznanych pomników przyrody: 19 pojedynczych egzemplarzy okazałych gatunków drzew, 7 grup drzew oraz 14 głazów narzutowych. Wśród drzew są: dęby szypułkowe (33 szt.), buki zwyczajne (3 szt.) oraz po 1 szt. sosny zwyczajnej i jesionu wyniosłego.
Pomniki przyrody uznane zostały na mocy:
- Ogłoszenia Wojewody Słupskiego z dnia 31.05.1984 r.
- Rozporządzenia Nr 51/95 Wojewody Słupskiego z dnia 28.08.1995 r.
- Ogłoszenia Wojewody Słupskiego z dnia 04.12.1978 r.
- Rozporządzenia Nr 2/90 Wojewody Słupskiego z dnia 31.07.1990 r.
Lasy Nadleśnictwa Warcino
Zwarte kompleksy leśne nadleśnictwa, w których przeważającym gatunkiem jest sosna pospolita (73%), stanowią idealne miejsce dla zbieraczy płodów runa leśnego (grzyby, jagody itp.). To dla ich organizujemy co roku Mistrzostwa z Zbieraniu Grzybów (wrzesień). Liczne jeziora śródleśne i rzeka Wieprza, przyciągają wędkarzy, kajakarzy i plażowiczów. Nad jeziorami znajdują się pola biwakowe i strzeżone plaże. Na turystów czekają leśne ścieżki edukacyjne (Warcino wokół zespołu pałacowo-parkowego, Korzybie wokół jeziora), szlak kajakowy rzeką Wieprzą, ścieżki pieszo-rowerowe.
Na terenie Nadleśnictwa można zobaczyć wiele pamiątek historycznych: dworki, pałace (Warcino, Biesowice, Płocko -pensjonat, Przytocko), kościoły (Osowo, Warcino, Biesowice, Płocko), pomniki (Panteon w Biesowicach), cmentarze, elektrownie wodne (Biesowice – zwiedzanie, Kępka, Ciecholub).
Położony w urokliwej dolinie rzeki Wieprza Leśny Pensjonat Kawka, otoczony jest lasami i nadrzecznymi łąkami. Stanowi ostoję spokoju, zapewniając wypoczynek na łonie natury. Leśny Pensjonat dysponuje dwuosobowymi pokojami z łazienką i salonem myśliwskim. Na życzenie turystów oferuje własną, oryginalną kuchnię.
Szczególnym miejscem na mapie nadleśnictwa jest miejscowość Warcino. To tutaj znajduje się szkoła leśna, która funkcjonuje w pałacu – dawnej rezydencji kanclerza Niemiec Otto von Bismarcka. W pałacu zachowały się oryginalne wnętrza. W Ośrodku Edukacji Leśnej LKP są tematyczne sale edukacyjne, po których oprowadza leśnik. Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych jest miejscem, w którym możemy spotkać wiele gatunków ptaków szponiastych. Tutaj są one leczone i przystosowywane do samodzielnego życia na wolności. Innymi obiektami są: "Źródła Joanna", "Psi cmentarz", "Wiata pod Puchaczem".
Witamy w Nadleśnictwie Warcino!
Las świeży d-stan bukowy
Ściezka edukacyjna w Warcinie
Ściezka edukacyjna wokół jeziora Korzybie
Ośrodek Edukacji leśnej " Niezapominajka" w Warcinie
biurowiec N-ctwa Warcino z lotu ptaka
Leśny kompleks Edukacyjny w Warcinie
Kwatera łowiecka - punkt edukacji leśnej w Kawce
Centrum Edukacji Regionalnej w Warcinie
Panteon w Biesowicach
Głaż narzutowy- pomnik przyrody w l-ctwie Pustowo
Sadyba- punkt edukacji leśnej w l-ctwie Bronowo
Leśny Kompleks Edukacyjny w Warcinie
Wiaty turystyczne przy leśnej ścieżce edukacyjnej
Wiaty turystyczne przy leśnej ścieżce edukacyjnej
WITAMY W LASACH NADLEŚNICTWA WARCINO
Zapraszamy na łono natury warcińskich lasów, licznie przygotowane ścieżki
edukacyjno przyrodnicze oraz do Ośrodka Edukacji Leśnej "Niezapominajka"
Najnowsze aktualności
SEMINARIUM KOMISJI ŁOWIECKIEJ PRZY ZARZĄDZIE GŁÓWNYM POLSKIEGO TOWARZYSTWA LEŚNEGO
SEMINARIUM KOMISJI ŁOWIECKIEJ PRZY ZARZĄDZIE GŁÓWNYM POLSKIEGO TOWARZYSTWA LEŚNEGO
PROTOKÓŁ Z SEMINARIUM ZORGANIZOWANEGO PRZEZ KOMISJĘ ŁOWIECKĄ PRZY ZARZĄDZIE GŁÓWNYM POLSKIEGO TOWARZYSTWA LEŚNEGO
W dniach od 31 stycznia do 1 lutego 2020 roku w Leśnym Pensjonacie Wiatrołom na terenie Nadleśnictwa Trzebielino, Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Szczecinku, odbyło się seminarium zorganizowane przez Komisję Łowiecką przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Leśnego oraz Nadleśnictwo Trzebielino i Nadleśnictwo Warcino.
Zasadniczym celem seminarium była merytoryczna dyskusja i próba oceny funkcjonowania obowiązujących procedur zawartych w „Programie mającym na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie”. W dyskusji, poza członkami Komisji Łowieckiej, uczestniczyli także: Powiatowy Lekarz Weterynarii z Bytowa, przedstawiciel Wójta Gminy Trzebielino, Zarząd i członkowie Polskiego Towarzystwa Łowieckiego oraz przedstawiciele Nadleśnictw: Trzebielino, Warcino i Gościno. Uczestnicy seminarium, przywołując obowiązujące przepisy prawne poddali wnikliwej analizie i ocenie funkcjonowanie ww. procedur w praktyce, na podstawie których sformułowali poniższe wnioski:
1. Występuje niespójność przepisów powodująca „rozmycie podmiotowej odpowiedzialności” w zakresie powiadamiania, bezpiecznego i szybkiego zabierania, utylizacji padłych dzików oraz ponoszenia kosztów z tym związanych.
2. Istnieje niespójność przepisów oraz ich niewłaściwa interpretacja w zakresie obowiązku uśmiercania rannych lub chorych zwierząt dziko żyjących.
3. Istotnym uzupełnieniem procedur powinno być wprowadzenie obowiązku wpisywania przez Policję gatunków zwierząt dziko żyjących w protokołach z kolizji lub wypadków drogowych z udziałem tych zwierząt.
4. Występuje konieczność wprowadzenia obowiązku informowania właściwych nadleśnictw o stwierdzanych upadkach zwierząt dziko żyjących przez instytucje stwierdzające takie przypadki (Inspekcję Weterynaryjną, Policję, Polskie Koleje Państwowe, samorządy i inne).
5. Niezbędne jest wyeliminowanie w przyszłości powstałej obecnie luki czasowej w zakresie obowiązywania przepisów prawnych, dotyczących zwalczania ASF (Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20.03.2019 r. Dz. U. z 2019 r., poz. 598, w sprawie wprowadzenia w 2019 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ”Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie”). Proponuje się usunąć obecną treść dotyczącą zakończenia czasu obowiązywania przepisu z dniem 31 grudnia 2019 roku, zastępując zapisem: „…obowiązuje do czasu wprowadzenia nowych regulacji…”.
6. W celu zwiększenia skuteczności: znajdowania, zgłaszania i szybkiego usuwania padłych dzików ze środowiska, kwoty z tytułu zgłaszania znalezionych padłych dzików winny trafiać do osób fizycznych, faktycznych znalazców tusz padłych dzików, a nie do dzierżawców, zarządców obwodów łowieckich, dyrektorów parków narodowych lub zarządców lasów miejskich. Dotyczy to także dzików padłych w wyniku kolizji komunikacyjnych oraz innych zwłok dzików, z których próbki do badań na obecność wirusa ASF pobierane są w składnicach należących do zakładów utylizacyjnych.
7. W celu istotnej poprawy skuteczności poszukiwania padłych dzików podczas zorganizowanych akcji, proponuje się wcześniej wytypować i wrysować na mapy miejsca potencjalnego bytowania dzików zgodnie z wiedzą leśników i myśliwych (ostoje dzienne, okolice zbiorników i cieków wodnych oraz tereny zabagnione).
8. Zauważa się pilną potrzebę opracowania i uruchomienia merytorycznej kampanii informacyjnej w mediach publicznych dotyczących koniecznej bioasekuracji, zagrożeniu ASF oraz postępowaniu obywateli w przypadku znalezienia martwych dzików.
9. W strefach (zagrożenia, z ograniczeniami i ochronnej) konieczne jest ujednolicenie i uproszczenie procedur dokumentowania odstrzału sanitarnego i odstrzału wykonywanego w ramach polowań przy realizacji rocznego planu łowieckiego.
10. W celu unikania marnotrawstwa dziczyzny należy uzupełnić przepisy prawne o możliwość dopuszczenia do obrotu tusz dzików zdrowych, pozyskanych w drodze odstrzału sanitarnego (do punktów skupu i w ramach sprzedaży bezpośredniej).
11. Uczestnicy seminarium widzą pilną potrzebę przesunięcia gospodarki łowieckiej do działalności podstawowej w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe. Powodem jest nieprzewidywalność rozprzestrzeniania się wirusa ASF, straty gospodarcze spowodowane chorobą oraz rosnące ryzyko ujemnych wyników finansowych w wielu obwodach łowieckich wyłączonych z wydzierżawienia pozostających w zarządzie Lasów Państwowych.
12. Mając na uwadze perspektywy funkcjonowania obwodów łowieckich wyłączonych z wydzierżawienia, występujące uciążliwe szkody w uprawach i płodach rolnych, wysokie wydatki na odszkodowania oraz rozszerzający się obszar występowania wirusa ASF, konieczną jest zmiana nazwy i ustawowych celów ośrodków hodowli zwierzyny (OHZ). W zamian nazwy „ośrodek hodowli zwierzyny” sugeruje się wprowadzenie określenia „gospodarstwo łowieckie”.
13. W celu zrealizowania wymogu rozrzedzenia i stałego utrzymywania liczebności populacji dzików na niskim poziomie (z zachowaniem wymogów bioasekuracji i ograniczeniem szkodliwych migracji gatunku wywoływanych polowaniami zbiorowymi, pędzonymi z naganką i sforą psów), za niezbędne uznaje się systematyczne utrzymywanie w ciągu całego roku, we wszystkich obwodach łowieckich, sieci nęcisk zlokalizowanych przy ambonach, codziennie uzupełnianych małymi ilościami karmy, które będą rotacyjnie wykorzystywane do wykonywania odstrzałów przez myśliwych, a w razie konieczności przez członków doraźnych zespołów zadaniowych (DZZ).
Podczas sesji terenowej, która odbyła się w dniu 2 lutego 2020 r., uczestnicy zwiedzili m. in. sale Technikum Leśnego im. prof. St. Sokołowskiego, które mieści się w historycznym budynku Pałacu w Warcinie. Goście zapoznali się z historią obiektu, w tym z akcentami łowieckimi z czasów Otto von Bismarcka, aż do czasu zakończenia drugiej wojny światowej. Uczniowie Technikum Leśnego w Warcinie z dumą zaprezentowali Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych oraz przebywających tam obecnie „pacjentów”, czyli ptaków rannych w wyniku różnych kolizji (komunikacyjnych, zderzeń ze śmigłami elektrowni wiatrowych, zderzeń z liniami energetycznymi). Podczas interesująco przygotowanego objazdu terenowego, pracownicy Nadleśnictwa Warcino: Grzegorz Ławer, zastępca nadleśniczego oraz Grzegorz Nowicki, inżynier nadzoru, z profesjonalizmem i pasją przedstawili oraz uzasadnili stosowane sposoby odnawiania lasu. Ciekawą częścią wykładu w terenie było zwrócenie uwagi na znaczenie systemu korzeniowego sosny oraz jego rozwój w zależności od sposobu odnowienia. Pozytywne zaskoczenie wśród uczestników seminarium wywarł imponująco dobry stan odnowień naturalnych sosny (fot. 1), w tym znikomy procent uszkodzeń spowodowanych przez jelenie w porównaniu z intensywnymi uszkodzeniami odnowień sztucznych. Warto zaznaczyć, że w Nadleśnictwie Warcino średnia intensywność pozyskania jeleni w ostatnim dziesięcioleciu wynosiła rocznie około 20 osobników z powierzchni 1000 hektarów lasu. Oznacza to, że minimalne zagęszczenie może wynosić około 60 jeleni/1000 ha lasu. W trakcie przejazdu na kilku powierzchniach, pokazano świeżo ospałowane „na biało”, wyłożone drzewa zgryzowe. Na jednej z powierzchni z odnowieniem naturalnym sosny, uczestnicy mieli także okazję zobaczyć przechodzącą przez drogę chmarę jeleni byków.
W ośrodku hodowli zwierzyny zarządzanym przez Nadleśnictwo Trzebielino, Konrad Rudziński, zastępca nadleśniczego oraz Wiesław Czubiński, leśniczy ds. łowieckich zaprezentowali zagospodarowanie łowieckie, m. in. grunty rolne przejęte po byłym państwowym gospodarstwie rolnym, w tym poletka łowieckie z żytem ozimym oraz z topinamburem. Żyto, celowo obsiano na początku sierpnia, w wyniku czego już od września stanowiło ono atrakcyjny, zielony żer dla zwierzyny płowej. Z dużym zainteresowaniem uczestnicy seminarium oglądali jedno z poletek zgryzowych, obsadzonych świerkiem i bukiem. „Pastwiskowe formy” rosnących tam świerków i buków (fot. 2) świadczyły o wyjątkowo intensywnej presji jeleniowatych oraz o występującej, ogromnej potrzebie zakładania tam tego typu powierzchni dla jeleni.
Uczestnicy uznali seminarium jako bardzo merytoryczne i zarazem potrzebne w związku z zagrożeniem wirusem ASF, szkodami w uprawach rolnych i leśnych oraz koniecznością dyskusji nad kształtem przyszłej gospodarki łowieckiej w Polsce.
Teksy i zdjęcia: Grzegorz Jaworski
